حرکت وجدان: چون انسانیم!

به ما به عنوان خانواده انسانیت، به طور متداول در تمام متون دینی و اخلاقی هشدار داده میشود که جنگ نکنیم و در صورت وقوع یک جنگ، قوانین انسانی، اخلاقی و حقوقی را رعایت کنیم. اگرچه تقریبا همه دولت ها موافق قوانین جنگ هستند که به پیمان های بین المللی ضمیمه شده اند، با این حال، جنایت علیه بشریت روز به روز وحشیانه تر و دورتر از محدوده های عقل و منطق در جغرافیای جنگ ادامه دارد و ما نه می توانیم کسانی را که مرتکب این جنایات شده اند مجازات کنیم، و نه می توانیم از این اقدامات بی رحمانه جلوگیری کنیم.

به ما به عنوان خانواده انسانیت، به طور متداول در تمام متون دینی و اخلاقی هشدار داده میشود که جنگ نکنیم و در صورت وقوع یک جنگ، قوانین انسانی، اخلاقی و حقوقی را رعایت کنیم. اگرچه تقریبا همه دولت ها موافق قوانین جنگ هستند که به پیمان های بین المللی ضمیمه شده اند، با این حال، جنایت علیه بشریت روز به روز وحشیانه تر و دورتر از محدوده های عقل و منطق در جغرافیای جنگ ادامه دارد و ما نه می توانیم کسانی را که مرتکب این جنایات شده اند مجازات کنیم، و نه می توانیم از این اقدامات بی رحمانه جلوگیری کنیم.

نکنیم و در صورت وقوع یک جنگ، قوانین انسانی، اخلاقی و حقوقی را رعایت کنیم. اگرچه تقریبا همه دولت ها موافق قوانین جنگ هستند که به پیمان های بین المللی ضمیمه شده اند، با این حال، جنایت علیه بشریت روز به روز وحشیانه تر و دورتر از محدوده های عقل و منطق در جغرافیای جنگ ادامه دارد و ما نه می توانیم کسانی را که مرتکب این جنایات شده اند مجازات کنیم، و نه می توانیم از این اقدامات بی رحمانه جلوگیری کنیم.

به ما به عنوان خانواده انسانیت، به طور متداول در تمام متون دینی و اخلاقی هشدار داده میشود که جنگ نکنیم و در صورت وقوع یک جنگ، قوانین انسانی، اخلاقی و حقوقی را رعایت کنیم. اگرچه تقریبا همه دولت ها موافق قوانین جنگ هستند که به پیمان های بین المللی ضمیمه شده اند، با این حال، جنایت علیه بشریت روز به روز وحشیانه تر و دورتر از محدوده های عقل و منطق در جغرافیای جنگ ادامه دارد و ما نه می توانیم کسانی را که مرتکب این جنایات شده اند مجازات کنیم، و نه می توانیم از این اقدامات بی رحمانه جلوگیری کنیم.

نکنیم و در صورت وقوع یک جنگ، قوانین انسانی، اخلاقی و حقوقی را رعایت کنیم. اگرچه تقریبا همه دولت ها موافق قوانین جنگ هستند که به پیمان های بین المللی ضمیمه شده اند، با این حال، جنایت علیه بشریت روز به روز وحشیانه تر و دورتر از محدوده های عقل و منطق در جغرافیای جنگ ادامه دارد و ما نه می توانیم کسانی را که مرتکب این جنایات شده اند مجازات کنیم، و نه می توانیم از این اقدامات بی رحمانه جلوگیری کنیم.

همه ما می دانیم که تاریخ انسان با جنگ های خونین پر است. اگر در تاریخ 7000 سال گذشته جهان به هر صد سال نگاه کنیم، انسانها تنها 13 سال در صلح زندگی کرده اند. ما نتوانستیم جلو جنگ ها را بگیریم اما متاسفانه همیشه توانستیم به طور دسته جمعی بمیریم و بکشیم! می دانیم که انسان ها در چهار سوی دنیا دردهای زیادی کشیدند، و همچنان به درد کشیدن ادامه می دهند. دو جنگ جهانی در قرن گذشته، امروز از سوی همه با اندوه و عبرت بزرگ یادآوری می شوند. در این جنگ ها، میلیون ها نفر از هر رنگ در سراسر دنیا جان خود را از دست دادند. در حالی که هر یک از زندگی های نابود شده، به اندازه زندگی خود ما گرانبها بود، و رویاهای هر کدام از آنها به اندازه رویاهای ما رنگارنگ و غنی بود. عزیزانشان مانند عزیزان ما با ارزش بود…

در این جنگ ها جنایت جنگی به تعداد بی حد و حساب اتفاق افتاد. برای این که این فاجعه ها دوباره تکرار نشوند تقریبآ از هر خانه، از هر خیابان، از هر مسجد، از هر کلیسا، از هر کنیسه دعاها به آسمان بلند شد؛ اما نه جنگ ها پایان یافت و نه فجایع…

یک جنگ بی رحمِ روی کره زمین در ماه مارس 2011 در سوریه شروع شد. در جریان جنگ سوریه، به واسطه پخش زنده شاهد وقوع موارد زیاد جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت بودیم و همچنان هستیم: کودکانی را که با سلاحهای ممنوع شیمیایی و بیولوژیکی و بمب های بشکه ای و در حال بال و پر زدن جان باختند دوباره از پخش زنده مشاهده کردیم. شکنجه، تجاوز، اعدام ها، قتل عام ها، قبر های دسته جمعی، فراری دادن میلیون ها انسان از کشور و ظلم های دیگر… در نتیجه جنگ در سوریه، بیش از 1 میلیون نفر جان خود را از دست دادند. 76،000 شهروند سوریه از جمله زنان و کودکان گم شده اند که از سرنوشت آنها خبری در دست نیست! تا امروز 13،581 زن محکوم شده است و 6،736 زن هنوز در این زندانها هر روز شکنجه میبیند، مورد تجاوز قرار می گیرد و در معرض انواع آزارهای غیرانسانی قرار می گیرد. رژیم سوریه تجاوز به زنان را مثل اسلحه مورد استفاده قرار داد و این امر همچنان ادامه دارد. تعداد اشخاصی که در کارخانه، پناهگاه ها و ساختمانهای خالی مشابه نگهداری می شوند که به زندان تبدیل شده اند، معلوم نیست. برخی زنان در زمان حاملگی بازداشت شده اند و در جایی که دستگیر شده بودند بچه شان را به دنیا آوردند؛ برخی زنان با بچه هایشان در خانه هایشان بازداشت شده و به زندان منتقل شدند… بعضی از زنان هم، در جاییکه دستگیر شدند به دفعات مورد تجاوز قرار گرفتند و مجبور شدند اطفالی را که در نتیجه تجاوزها به وجود آمدند در آنجا به دنیا بیاورند. به دلایلی مانند نگرانی از بدنامی و ضربه روحی، به باور کمیسیون مستقل تحقیقاتی بین المللی سوریه متعلق به ملل متحد، تعداد موارد اعلام شده خشونت جنسی به مراتب کمتر از میزان واقعی است.

قراردادهای بین المللی مربوطه، به ویژه قراردادهای ژنو، مقرراتی را برای زیان ندیدن مردم غیرنظامی در شرایط جنگی و پیشگیری از نقض حقوق بشر در نظر گرفته اند. چهارمین قرارداد ژنو به طور خاص برای حقوق افراد غیرنظامی تنظیم شده است. در این چارچوب، اساسا “حق هر کس برای برخورداری از تضمین های حقوقی اولیه به رسمیت شناخته خواهد شد. هیچکس نمی تواند مسئول جرایمی باشد که مرتکب نشده است. هیچکس نباید تحت شکنجه جسمانی و روحی، مجازات بدنی، و رفتارهای ناقض شان و یا تحقیرآمیز قرار گیرد. طرف های درگیر و نیروهای مسلح درباره روش ها و ابزارهای جنگ دارای انتخاب های بدون محدودیت نیستند. استفاده از ابزارها و روشهای جنگی که باعث فجایع نامحدود و فجایع شدید و ناپدید شدن های غیرضروری شوند ممنوع است. طرف های درگیر، به منظور حفاظت از مردم غیرنظامی همیشه باید بین مردم غیرنظامی و جنگجویان تمایز قائل شوند؛ نه جمعیت غیرنظامی و نه غیر نظامیان هدف حمله قرار نخواهند گرفت.”

علاوه بر این، قرارداد های ژنو به طور خاص برای محافظت از زنان این موارد را در نظر گرفتند:
• زنان باید مورد احترام خاص قرار گرفته و به خصوص در مقابل تجاوز، فاحشگی جبری و سایر حملات غیر اخلاقی محافظت خواهند شد.
• وضعیت زنان باردار بازداشت شده و یا مادران دارای فرزندان وابسته که در خلال جنگ بازداشت شده اند، باید با حداکثر اولویت مورد ارزیابی قرار گیرد.
• طرف های درگیر، درباره زنان باردار یا زنان دارای بچه های وابسته که در خلال جنگ و به دلیل جرم بازداشت شده اند باید به شدت در جهت محکوم نکردن آنها به مجازات مرگ تلاش کنند. مجازات اعدام برای این نوع جرم ها، در مورد زنان حائز ویژگی های فوق اجرا نخواهد شد.

علاوه بر این، بر اساس ماده مشترک شماره 3 در چهار قرارداد ژنو “در صورت وقوع یک درگیری مسلحانه بدون ویژگی بین المللی در قلمرو یکی از طرفین قرارداد، هر یک از طرفین درگیری حداقل موظف به اجرای مقررات زیر خواهند بود:

نیروهای مسلح که اسلحه هایشان را کنار گذاشته اند و اشخاصی که در جنگ به طور فعال شرکت نمی کنند، از جمله افرادی که به دلیل مریضی، زخمی شدن، دستگیری و دیگر سبب ها بیرون از جنگ مانده اند، باید در هر شرایط و بدون تبعیض بر اساس نژاد، رنگ، مذهب و اعتقاد، جنسیت، تولد یا ثروت یا معیارهای مشابه، از رفتار انسانی بهره مند شوند. با این هدف، رفتارهای زیر درباره اشخاصی که در فوق ذکر شدند، در هر کجا و به هر شکل ممنوع است و ممنوع خواهد ماند.

a) خشونت علیه زندگی و شخص؛ به ویژه هر نوع کشتن، رفتار بی رحمانه و شکنجه
b) گروگان گرفتن
c) شکستن غرور شخص، به ویژه رفتارهای تحقیر آمیز و غیرمحترمانه
d) محکومیت به مجازات و اجرای این مجازات بدون وجود یک رای دادگاه که تمام تضمین های قانونی را که ملت های متمدن آن را ضروری می دانند، فراهم می کند
قراردادهای بین المللی، کشورهایی که ملزم به اجرای این قراردادها به عنوان معتبر هستند، مکانیزم های قضایی بین المللی و تمام اجزای جامعه بین المللی، حتی در حالتهایی که در مقررات حقوقی در نظر گرفته نشده اند، باید حفاظت از این اصول اساسی و وجدان عمومی انسانها را بپذیرند. حفاظت از زندگی و شان انسانی، یک اصل اساسی است.

ما معتقدیم که اِعمال قانون و تجلی عدالت، در صورت به حرکت درآمدن «وجدان عمومی» یعنی «وجدان انسانی» امکان پذیر است.
همه ما می دانیم که بهترین خِیر برای تمام انسان ها صلح است. اما ساختن صلح مثل جنگ آسان نیست. باز هم می خواهیم جنگ هم قوانینی داشته باشد و جلوی وحشیگری گرفته شود. چون انسانیم و باید کاری را که زیبنده انسان است انجام دهیم. ما می گوییم جنگ باید قوانین و اخلاق داشته باشد. در صورت وقوع جنگ یا درگیری چه در سطح بین المللی و چه جنگ داخلی یا محلی، موارد مذکور در بالا جرمهای جنگی به شمار می روند و همه افراد مسئول باید محاکمه شده و نه تنها به قربانیان، بلکه به تمام خانواده انسانی پاسخ دهند.

ما کی هستیم؟
ما، فریادهای خاموش بلند شده از زندان های سوریه هستیم.
ما، وجدان انسانیت هستیم.
ما معتقدیم، دین، زبان، نژاد، رنگ اش هر چه باشد، انسانها باید بتوانند بدون شکنجه یا آزار و اذیت، با احترام و به صورت انسانی زندگی کنند.
ما، دعاها و کلماتی هستیم که از قلب ها و لب های همه مردم روی زمین برای آزادی همه زنان و کودکانی
بلند شده اند که به صورت ظالمانه در جنگ سوریه زندانی شده اند.
ما، برای همه مان، معتقدیم که محافظت از حقوق بشر، از آزادی یک جهان عادل و البته از آزادی زنان و کودکان سوریه ای می گذرد.
و ما همین حالا!
برای زنان و کودکان زندانی سوریه ای آزادی میخواهیم!